Η Τουρκία ανήκει από το 1996 στην τελωνειακή ένωση της Ε.Έ., αλλά δεν αποτελεί μέρος της Ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς. Οι κατασκευαστές αυτοκινήτων που έχουν επιλέξει να παράγουν αυτοκίνητα στην Τουρκία και να τα εξάγουν στην Ε.Έ. πρέπει να εισαγάγουν χάρτες πλοήγησης που να συμμορφώνονται με την έγκριση «τύπου ολόκληρου οχήματος» της Ε.Έ. [κανονισμός (ΕΕ) 2021/1958[1]]. Η έγκριση δεδομένων τουρκικού χάρτη απαιτείται μόνο για προϊόντα (που εισάγονται ή παράγονται τοπικά), τα οποία θα εισέλθουν και θα καταχωριστούν στην τουρκική αγορά. Με άλλα λόγια, τα δεδομένα χάρτη της Ε.Έ., ακόμη και αν αντιβαίνουν στο νόμο της Τουρκίας σχετικά με τα δεδομένα χάρτη, μπορούν να εισαχθούν, για να χρησιμοποιηθούν στη μαζική παραγωγή στην Τουρκία και στη συνέχεια να εξαχθούν εκ νέου. Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων στην Τουρκία πρέπει να χρησιμοποιούν δύο χωριστά συστήματα πλοήγησης για την εγχώρια και την εξαγωγική αγορά δεν φαίνεται να έχει επίπτωση στο κόστος των αυτοκινήτων που πωλούνται στην Ε.Έ..
Εάν η βιομηχανία της Ε.Έ. θεωρήσει ότι το ζήτημα αυτό αποτελεί εμπορικό φραγμό, θα πρέπει να παράσχει όλες τις σχετικές πληροφορίες στην Επιτροπή. Επίσης, υπάρχει στην Επιτροπή διαδικασία υποβολής καταγγελιών σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά μέσω υπηρεσίας μίας στάσης, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το σκοπό αυτό.
[1] https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/?uri=CELEX:32021R1958
